تعیین شرایط بهینه استخراج پلی ساکاریدهای محلول از ُاکارا

سابقه و هدف: پلی ساکاریدهای محلول سویا به عنوان یک ماده افزودنی با ارزش در صنعت غذا، بهویژه در پایدارسازی نوشیدنیهای اسیدی شیر و امولسیونها کاربرد گستردهای دارد و ماده اولیه مورد نیاز برای تولید آن، یعنی اکارا (okara)، از ضایعات کارخانجات تولید فراوردههای سویاست؛ در این تحقیق، استخراج پلی ساکاریدهای محلول سویا با و بدون اِعمال عملیات متوکسیل زدایی از اکارای خشک و با اِعمال متوکسیل زدایی از اکارای مرطوب حاصل از استخراج شیر سویا بررسی شد. مواد و روش ها: بهمنظور تعیین تاثیر شرایط بهینه متوکسیل زدایی بر استخراج، از روش آماری سطح پاسخ استفاده شد. متغیرهای به کار رفته عبارت بودند از دما (60، 75 و 90 درجه سانتیگراد) و نسبت آب به اکارا (1:6، 1:8 و 1:10). استخراج انواع مختلف پلی ساکاریدها در شرایط مختلف دمایی (120 و 130 درجهی سانتیگراد)، ph (3 و 5/4) و مدت زمان حرارتدهی (2 و 3 ساعت) انجام شد. پس از خالصسازی، ترکیب شیمیایی و بازده استخراج آنها تعیین شد. یافته ها : با توجه به نتایج بهدست آمده، متغیرهای مستقل بهکار رفته (دما و نسبت آب به اکارا) بر میزان مواد جامد کل استخراجی به شکل معنی داری (بهترتیب 0001/0p< و 01/0p<) تاثیر داشت و میان متغیرهای مستقل و میزان پاسخ، رابطه خطی برقرار بود. افزایش دما و کاهش ph موجب افزایش میزان مواد جامد کل استخراجی شد. ph از عوامل مهمی بود که در استخراج پلی ساکاریدهای محلول سویا با وزن مولکولی بالا تاثیر داشت. بهترین شرایط استخراج پلی ساکاریدهای محلول با وزن مولکولی بالا چنین به دست آمد: بدون اِعمال متوکسیل زدایی، 5/4=ph و دمای cº120 به مدت 2 ساعت و با اِعمال متیلزدایی، 5/4=ph و دمای cº 130 به مدت 3 ساعت (بازده استخراج بهترتیب 6/1± 8/30 و 04/1± 4/22 درصد). نتیجه گیری: ضایعات حاصل از استخراج شیر سویا (اکارا) یک منبع طبیعی، ارزان قیمت و در دسترس برای استخراج فراوردههایی با ارزش افزوده بالا، یعنی انواع پلی ساکاریدهای محلول بود و خشک کردن اکارای مرطوب نیز هیچگونه تاثیر منفی بر فرایند استخراج و میزان بازده استخراج پلی ساکاریدهای محلول نداشت.